terapim..

cumartesi de dahil haftanın 6 günü çalışmak çok yorucu..

8.00 de başlayıp 19.00 da biten bir işim olunca kendime zaman ayırmak imkansız hale geliyor maalasef..

eve gel.. yemek hazırla..

dila hanımla ilgilen..

saat oldu 21.00

dila nın uyku hazırlığı..

kitap okuma faslı..

saat oldu 22.00

tüm bunlardan sonra anne saati başlıyor işte..

henüz çok yeniyim amigurumi de..

youtube videolarından..

yabancı bloglardan..

instagramda ki becerikli arkadaşlarımdan öğrendiklerimle kendi çapımda ilgileniyorum..

bir nevi terapi benim için..

günün bütün yorgunluğunu atıyorum..

bu işi meslek edinmiş, şahane işler çıkaranlar var tabi..

imrenerek takip ediyorum hepsini..

benim ki hobi sadece..

anne elinden..

dila hanımın sıkı bir prenses sofya hayranı olduğunu bilmeyen kalmadı artık.. 

sürekli dilinde..

" anne hiç prenses sofyalar tayt giyer mi?"

" annecim böyle olur mu hiç prenses sofyanın saçı?"

" annecim prenses sofyalar aaaaaaaa diye bağırmaz hiç değil mi?"

:)

geçen gün bu bizim prensesin bebeğini gördü..

"annecim alabilir miyiz? nütfenn "

"bakayım bi annecim ne istiyorsun?"

15 cm boyunda bir bücür prenses..

fiyatı 75 tl.cik..

"annecim çok pahalı bu almayalım.. ben sana yaparım"

:)

yaptım mı? yaptım..

benzedi mi? ehhhhh

sevdi mi? bayıldı.. 

1.5 liraya bolca mutluluk..

daha ne olsun..

büyüdükçe giydiklerinin uyumlu olması küçük hanım için çok önemli olmaya başladı..

altıyla üstü mutlaka ama mutlaka aynı renkleri taşıyacak..

etek giyiyorsa babet ( onun tabiriyle bale dans ayakkabısı) eşofman-tayt giyiyorsa spor ayakkabı..

bu uyuma tokalarını dahil ediyor artık..

:) 

bu eşofman takımını ilk gördüğünde 

" ama annecim benim hiç böyle yeşil kedili tokam yok ki, sen bana yapar mısın"

dedi..

e kızım isterde ben yapmazmıyım..

tabi yine çok sevdi kuzucum.

o mutlu oldukça ben de özenerek yapıyorum..

tabi sonrasında

" anne arkadaşlarıma da yapar mısın bundan.. onlara ben hiç hediye vermedim ya"

diye isteklerde geliyor..

bu sevimli baykuşlu kapı süsünü çok çok çok sevdiğim bi arkadaşıma anneler günü hediyesi olarak yaptım..

iki küçük cadısıyla allah nice güzel günler göstersin inşallah..

umarım beğenir..

çok becerikli olmasam da ellerimle yaptığım şeylerle sevdiklerimi mutlu etmeyi seviyorum..

keçeyle uğraşmak çok zevkli..

fikir ve kalıpları internet ortamında kolayca bulabiliyorum..

keçeyi de bulmak eskisine göre çok daha kolay artık..

gerisi biraz zaman, biraz uğraş..

bolca gülümseme..

hayırlı haftalar..

enerji bombası..

çarşamba günleri bizim kreşin sürpriz günü.. 

kuzular evde yapılmış kurabiye, kek vs. götürüp arkadaşlarıyla paylaşıyorlar..

benim elim pek yatkın değildir.. 

hele kurabiye konusunda birçok başarısız deneyimim olmuştur 

:)

ama yılmadım, çalıştım ve işte başardım..

bu kurabiyeler süper oldu..

hem basit, hem sağlıklı, hemde lezzeti garanti

işte tarif..

zencefilli kurabiye

malzemeler

125gr tereyağ

1 ç.bardağı toz şeker (bizim bitmiş ben pudra şekeri kullandım :)

1 su bardağından biraz az pekmez

1 yumurta sarısı

1 çay kaşığı tarçın

1 tatlı kaşığı kabartma tozu

1.5 çay kaşığı toz zencefil veya 1 çay kaşığı taze zencefil

3 bardak kadar un..

yapılışı 

tereyağı ve şekeri iyice kaynaşıp krema kıvamına gelen kadar çırpıyoruz...

içine yumurta sarısı ve pekmezi ekleyip çırpmaya devam ediyoruz..

tarçın, kabartma tozu ve zencefil bir kasede karıştırıp yağlı karışıma ekliyoruz..

içine unu yavaş yavaş ekleyip yoğuruyoruz..

ele yapışmayan bir hamur olduğunda strece sarıp buzdolabında terayağının sertleşip kıvam alması için 1 saat kadar bekletiyoruz..

fırını 175 dereceye ayarlıyoruz..

dinlenmiş hamuru alıp un serpilmiş tezgahta yarım santim kalınlığında merdane ile açıyoruz..

istediğimiz kalıbı kullanarak şekillendirdikten sonra yağlı kağıt serilmiş tepsiye diziyoruz.. kabarıp yayılmıyor.. o yüzden aralıklı dizmenize gerek yok..

fırında ne kadar kalacağına gelince benimkiler 7 dakikada pişti.. 

hafif kenarları pembeleştiğinde çıkarıyoruz..

biz çok sevdik..

dilada sabah görünce hemen aşırdı bir tane..

"çok güzel olmuş annecim eline sağlık"

didi :)

işyerindekiler de beğendi..

umarım dener ve sizde beğenirsiniz..

sevgilerimle efendim..