sevdikleri olmalı insanın, uzakta bile olsa....

izmir-aliağa ziyaretimizin fotolarına nihayet ulaştım.. Gerçi o kadar tatlı vakit geçirdik ki beraber kare kare aklımda hepsi.. ama yinede resimlenince daha bir kalıcı oluyor..

gittiğimizin ertesi günü deniz oğlanın doğum günü vardı.. hem süsledik hem süslendik.. 

denizço ilk mumunu üflerken anne ve babasının mutluluğu gözlerinden okunuyordu..

dila da çok sevdi denizi.. eve geldiğimizde buzdolabının kapağında duran resme deniiii diyip durdu..

zamanımız kısıtlı olduğundan yakaladığım yerde öptüm kokladım masum yüzlü veledi..

bu resimde denizin kime benzediğinin ispatı sanırım.. 

insanın böyle güzel teyzesi olup ta çirkin olma ihtimali bulunur mu ?

2 güncük kalabildik bu güzel insanların yanında.. 

çok güzeldi..

ne demiştik başlıkta..

sevdikleri olmalı insanın..

uzakta bile olsa..