17 Eylül 2011 Cumartesi

özlem ve mim


diloşum iyileşti çok şükür.. tam da doktorumuzun dediği gibi kızarıklar geldi ve gitti.. geçmiş olsun dilekleriniz için hepinize çok teşekkür ederim..
bu aralar iş yerinde o kadar yoğunum ki saat 8.30 u geçiyor evde olmam.. kuzuşum merdivenlerde beni görünce çırpınmaya başlıyor.. kucağıma alınca bir daha inmek istemiyor.. öyle sarılıp kalıyoruz bir süre.. gözgöze geldiğimizde kahkahalar atıyor.. her attığım lafta daha bir artıyor sevinci.. sanırım büyüdükçe çok zor olacak gün içinde ayrılıklar.. anne olmak zaten yeterince sorumluluk isteyen bir olay.. çalışan anne olmak ise üstüne bir de sürekli bir vicdan azabı.. herşey onun geleceği için diye avutuyorum kendimi.. ama onun beni nasıl özlediğini, ne kadar ihtiyaç duyduğunu da gözardı etmek imkansız sanırım.. bir haftadır eşim bakıyor biliyorsunuz.. işyerinde webcam den görüyorum bazen kızımı.. izlerken gözlerim doluyor.. yabancı gibi.. sanki başkasının bebeği gibi uzaktan bakıyorum kızıma..
aman pek bi duygusala bağladım galiba.. üfff... gecenin bu saatinde yazarsam olacağı bu zaten..

gelelim asıl meseleye... ciciş bloğumun ilk MİMi geldi.. sevgili kendine ait bir ruh lutfetmiş, bana davet göndermiş.. pek heyecanlandım....ehem ehemm.. hadi bi bakalım..

"bir günlüğüne ruhum aynı kalmak koşulu ile kadın/ erkek olsam ne yaparım, ne haltlar karıştırırım?"
hımmm... benim için pek çetrefilli bir gün olurdu herhalde.. bir kere kesin birileriyle kavga dövüş olurdu.. pek tez canlıyımdır ben.. kadın halimle bile kırmızı ışıkta ve yaya geçitinde  çok şöförle  tartışmışlığım vardır.. o yüzden ehliyet almaya bile cesaret edemiyorum.. bi kere o erkek özgürlüğünün tadına varırdım.. evden hiçbirşey demeden çıkar sabaha kadarda girmezdim.. arkadaşlarla sahilde ki kayalara konuşlanıp, bira şişelerini bir bir devirip, orhan babadan şarkılar söylerdim.. gece devriye gezen polislerle de bir güzel atışır, sopamı yer sabaha kadar eşimin beni nezaretten çıkarmasını beklerdim... olur da o gün beni askere alırlarsa yine dikbaşlılığımdan şamar oğlanına dönerdim.. ayyy ne fenayım ben ya.. yok yok ben almıyım .. böyle gayet iyiyim..  en azından kadınım diye kimse sesini çıkarmıyor.. :))
benden de bu zor mim ;
sevgili ülkü' ye
veeee
güzel annemiz nurgüle gelsin...

haydin ben kaçtım.. bana iyi uykular.. iyi pazarlar dilerim herkese..

9 yorum:

  1. geçmiş olsunn:)
    mim cevabınız çok güldürdü beni:)))
    takipçisiyim güzel paylaşımlarınızın...
    bende beklerim sayfama...
    sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Erkek olmadığına şükretmek gerek sanırım,alemsin :)
    özlem

    YanıtlaSil
  3. Ahh sorma çalışan anne olmak ne zor..

    YanıtlaSil
  4. Çalışan anneler biz hep böyleyiz..canım mim cevaplanacaklar listesinde :) iyileşmesine sevindim kuzumun öpsün onu teyzesi :)

    YanıtlaSil
  5. geçmiş olsun :) çalışmaya başlayalı kısa oldu sanırım, bence büyüdükçe daha kolay olacak, kendini güvende hissedecek, eve geliş saatlerinize alışacak...
    çok eğlenceliydi mim ayrıca :)))

    YanıtlaSil
  6. canım en kısa surede yazacagım mımı:)) bu arada calışan anne olmak cok zor sabah evden cıkarken arkamdan oyle bır bakıyor kı kuzu sankı dısarı gezmeye cıkıyormusumda onu almıyormusum gıbı:(( oyle guzel guluyorkı heyecanlanıyor kendısını de goturecegım sanıyor:(( pof ben aten duygusaldım yıce fena oldum :(((

    YanıtlaSil
  7. gecmis olsun gercektende cocuklar hasta olunca nekadar kötü oldugunu bilirim. Masallah cokta tatli :)
    güzel yorumunuz icinde ayri tesekkür ederim

    YanıtlaSil
  8. çokk geçmiş olsun, çocukların hastalığı çok zordur, iyileştiğine çok sevindim :)))

    YanıtlaSil
  9. waaay waay waay bilinç altımızda nelerde gizliymiş aramızda kalsın al benden de o kadar yaradan bilmişte bizi yaratmış galiba ne dersin?

    YanıtlaSil