25 Eylül 2014 Perşembe

minik bebeğim 45 aylık olmuş..


uzun zamandır hesaplamamıştım.. başlığı yazarken bir bakayım dedim blog sayfasından ne kadar olmuş diye.. 45, kırkbeş aylık olmuş benim kuzucum.. inanamadım.. bir yanlışlık olmasın diye bir daha baktım.. :) 
daha dün gibi oturup dizlerimin üstünde salladığım günler.. şimdi bacağı sığmıyor :) malum ben küçük anneyim boy 1.55, o yüzden belimi geçmiş durumda :) 
notlara geçmesi açısından.. boy:107 kilo: 17 maşallah...


yemesi içmesi fena değil.. ama öyle çok iştahlı bir çocuk olduğunu söyleyemem..
çok ama çok yavaş yiyor.. pazar günü bir tabak makarnayı tam 55 dakikada yedi..
balık ve makarna dışında ki yemeklerden iki kaşık aldıktan sonrası kabus.. 
doydum deyip kalkmak istiyor masadan..
sonrası içimden çıkan canavar anne :) sayesinde bitiyor.. 
evet biliyorum.. yemekte ısrar etmemek lazım.. çocuğu sıkıştırmamak lazım.. 
hepiciğini okuduğum kitaplardan öğrendim..
ama uygulamaya henüz geçemedim :)


kreşte çok ama çok iyi vakit geçiriyor..
çok mutlu, çok eğleniyor..
eğlencenin yanında karakterine kattığı şeyler muhteşem..
orda öğrendikleri sayesinde kaliteli bir şekilde büyüyor, bu da beni çok mutlu ediyor...
yeni sınıfın getirdiği yeni kurallar biraz asileşmesine sebep oldu.
sadece dila değil bütün sınıf aynı psikolojide..
tamamen özgür yapılan aktiviteler birden sınırlandırılınca, öğreti eğlencenin bi tık üstüne çıkınca bocaladı tabi bizim bıdıklar..
ayrıca büyümenin getirdiği özgüven ve ben duygusu da ağır basınca itiraz etme hatta reddetme haklarının olduğunu keşfettiler, uygulamaya başladılar..
bu onların kişisel gelişimleri için çok iyi..
ama toplum kurallarına uymayı da öğrenmek zorundalar..
ilk başta ki bocalamayı çok şükür attı üstünden..
ama yine de huysuzlukları devam ediyor..


öğretmenini çok seviyor..çok ta kıskanıyor..
geçen akşam mutfaktayken buzdolabının üzerindeki birlikte çekildikleri resimlerine bakıp 
" anne bak, şuna bak.. bu kadar güzel bir öğretmenim var benim..hiç üzermiyim ben ? 
dedi :)


resim çizmek hala favori etkinliği..
geçen akşam heyecanlı heyecanlı 
" anneee biliyor musun ben artık gövde çizebiliyorum" 
dedi :)
sağdaki resimde gövdeyi görüyorsunuz 
:)


uykuya geçişte hiçbir problemimiz yok çok şükür..
ama gece kalkmaları başladı.:(
saat 1.30 gibi uyanıp yanımıza geliyor..
yatağına geri yatırmak istediğimizde yavru kedilerin o şirin yüz ifadesini takınıp 
" ama ben sizi çok özlüyorum, size sarılarak uyumak istiyorum." 
diyor.. ve tabi bizde kural mural yok oluyor..
onu koynumuza alıp kokusunu içimize çekip çekip uyuyoruz..

şimdilik böyleyken böyle..
bundan sonra daha sık yazışırız inşallah..
kendinize sevgiyle bakın..

2 yorum:

  1. maşallah Diloş'a. onlar büyüyor biz yaşlanıyoruz..
    Gövde çizmiş annesi ne güzel işte :) bayıldım gövdeye..
    öpüyorum bıdığı
    sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Maşallah ne çabuk buyuyorlar .

    YanıtlaSil