işi ehline bırakmak lazım..

dilaya doğum hediyesi olarak iki tane küpe gelmişti..ikisi de kancalı olanlardan.. 

kulakları delindiğinde takmıştık küçük olanı ..

yalnız baktık biri gevşek..kulağından çıkıp duruyor ..

diğerini takalım dedik..

ama tekini çıkartamıyoruz..

bakıcımız ayrı uğraştı..

teyzemiz ayrı..

ben ayrı..

sabunladık, kremledik yok..

sıkışmış..

daha doğrusu geçme yeri birazcık yamulmuş.. 

çekince gelmiyor..

1 ay boyunca herkesin aklı küpede... 

artık dila kulağını hiç elletmemeye başladı..

dokunduğumuz an ağlıyordu..

bizde kuyumcuya gidip kestirmeye karar verdik..

anlattık böyle böyle diye.. 

çocuk baktı, "ben bunu kesemem abla, korkarım" dedii.. 

yukarda ... abi var.. ona gösterin..

çıktık yukarıya.. bir posta da ona anlattık..

bi bakıyım dedi.. 

baktı.. baktı.. hoopp çıkardı..

nasıl yani..

e biz 1 ay uğraştık.. denemediğimiz yol kalmadı..

ee işin ehli başka demek ki..

bir çift top küpe aldık..

dilanın aklı kayyulu olanlarda kaldı.. 

benim de kalplilerde..

biraz daha büyüsün bakalım..

alırız allah izin verirse.

sözün kısası eğer fıstıklarınıza küpe alacaksanız kancalı olanlardan almayın..

takması bir eziyet, çıkarması bir eziyet..

yada ben çok becerisizim..

kimbilir..