2012 tatil -part- 4 -foça..

ramazan mı, sıcaklar mı, yoksa tembellik mi yazmamama sebep.. galiba hepsi.. ne kafam çalışıyor cümleleri derlemek için ne elim işliyor.. geçiyorum ekran karşısına okumaya bile üşeniyorum inanın.. umarım geçici bir süreçtir..

tatilin son ayağına geldik.. aslında arada 2 günlük bir aliağa ziyaretimiz de var.. ama orda kuzenin prof makinasını görünce bizimkiyle hiç resim çekmedik :)) dışladık garibi.. e bende resimsiz post sevmiyorum o yüzden orayı atlıyoruz.. resimler gelir gelmez paylaşacağım..

yeni foça'ya perşembe akşamı saat 7 gibi geçtik.. sıcağın altında yaklaşık 1 saat kalacak yer aradık.. geneli eski binalardan oluşmuş birazda bakımsız kalmış bir yerde epey zorlandık aslında.. baktığımız bir kaç pansiyondan sonra morelim iyice bozuldu... sonra bir otel bulduk eli yüzü birazcık düzgün.. ama yine de içime sinmedi.. cocukta olunca daha bir titizleniyor insan..

vatandaşa uzattık mikrofonu.. hep aynı isim çıktı NAZ OTEL.. gittik hemen.. gördüklerimizin yanında saray yavrusu gibi geldi bize.. sahil kenarında minticik bir yer..eski eşyalardan güzel bir konsept yakalanmış.. küçük, şirin bir yerdi.. yerleştik hemen.. 

özellikle dila bayldı.. e karıştırıcak bir sürü şey var ne de olsa..

denizi çok güzel.. ulaşmak için çektiğin çile felaket.. sahilden yüzebileceğin yere kadar yaklaşık beş metre suyun içinde ayağını kesmemek için uğraş vermek gerekiyor.. ama tertemiz bir deniz.. derinde bile dibi görebiliyorsun.. altınoluktan sonra suyu hamam suyu gibi geldi.. dila bile çıkmak istemedi...

öğleden sonraları otelin bahçesinde takıldık biraz.. biz yemek yerken bizim sıpa köpekleri koşturup durdu..

onlarda sevildiklerini anlamış olacak ki diloşun yanından hiç ayrılmadılar..

evde 23 ten aşağı uyumayan kızım orda erkenden huysuzlanmalara başladı.. bir ağlamalar, bağırmalar.. görseniz.. sanki bizim kız değildi.. hele bi dönüş yolculuğumuz var ki.. off off.. onu da sonra anlatırım.. işte bu mızmızlıkların sonunda böyle uyuyakaldı minder üstünde..

birlikte ilk tatilimiz de böyle geçti işte..

çok yorulduk...

çok eğlendik..

çok öğrendik...

arkadaşlar edindik..

sohbetler ettik..

oyunlar oynadık..

yeni yeni şeyler keşfettik.

inceledik..

gözümüzü bir açtık bir kapadık..

zaman yol alıp gitmiş anıları bize bırakıp..

zaman demişken.. 

bugün 30 temmuz..

eşimle tanışmamızın üzerinden 10 yıl evlenmemizin üzerinden de 7 yıl geçti..

özellikle son 1.5 yıl için, dünyanın en güzel varlığı kızım için teşekkür etmek isterim satır arasında..

mutlu yıldönümleri..