25 Ağustos 2011 Perşembe

facebook sen nelere kadirsin..

       okuduğum ilkokul hemen evimizin karşısındaydı.. annem 4 çocuğun üstüne 34 ünde beni doğurduğu için erken sıkılıp 5.5 yaşında yuvarlayıvermiş hemen okula.. mini minnak tipim bir de.. öğretmenim tenefüslerde ezilmeyeyim diye beni masasına oturtur herkes çıktıktan sonra gönderirdi dışarı.. ay canım Ayla öğretmenim.. neyse... fatma.. benim ilk sıra arkadaşım..  kocaman kahverengi gözleri, uzun düz saçları vardı.. bazen at kuyruğu yapar bazende yarım toplardı.. hoş bizim zamanımızda başka modelde yoktu ya.. yüzü şişmancaydı.. yanakları kırmızı kırmızı.. sessiz, sakin bir kızcağızdı.. niyeyse benim sıra arkadaşlarımın hepsi öyleydi.. benden kaynaklı herhalde.. cazgırlığımla sindiriyordum hepsini galiba :)) çok iyi anlaşıyorduk onunla.. evleri arka sokaktaydı.. hep beraber oynardık.. ders çalışırdık.. bir kere ablası pudıng yapmamıza izin vermişti.. tabi heryer bizde dahil kahverengiye boyanmıştık... sonra taşındılar.. çok ağladım arkasından.. ama yapılacak birşey yoktu.. o zaman cep telefonu falan nerdeeee... öyle bitti dostluğumuz maalesef... aradan yıllar geçti.. ne insanlar geldi geçti hayatımdan.. ama o arka sokaktan ne zaman geçsem hala aklıma düşer sıra arkadaşım.. o çikalatalı puding kokusu gelir burnuma.. bunları niye mi anlattım size.. buyrun cevabı..


       geçen küçük ablamla otururken açtım face si.. bir arkadaşlık isteği gelmiş allah allah.. bir baktım FATMA Ç...... yazıyor..nasıl çığlık atıyorum ama "abla fatma, fatma beni bulmuş... " " kız fatma kim" hani ilkokul arkadaşım vardı ya.. hani koyu renk kahve saçları vardı.. at kuyruğu yapardı..(hep aynı betimleme yalnız.. nasıl işlediyse beynime o görüntüsü..) " " şu taşındıklarında çok ağlamıştın.. O' mu" "evet.. evet.. evet.." ( bu arada dilanın meraklı bakışları üzerimde kanepenin üstünde zıplıyorum) hemen kabul ettim teklifi.. baktım sohbette... ay nasıl heyecanlıyım anlatamam.. bir yandan onunla konuşurken resimlerine bakıyorum.. gözlerim dolu dolu.. o sıra eşim geldi.. saat 9 ve biz hala akşam yemeği yememişiz.. "e hadi gari yemek yiyek " dedi.. "yok" dedim "ben arkadaşımı bırakmam şimdik" ablam sağolsun kalktı hazırladı masayı.. o anlattı ben dinledim.. ben anlattım o dinledi.. o kadar çok şey birikmiş ki.. bu günlerce devam etti böyle.. hala da devam ediyor... çok özlemişim onu.. bedenen birlikte değilmişiz ama ruhen hiç ayrılmamışız.. canım arkadaşımm...
       hep anlatırlardı.. faceten ilkokul arkadaşımı bile buldum diye.. hadi be derdim nasıl bulacaksın.. hele de bayansa çok zor.. malum soyadı değişikliği ( hoş onuda anlamıyorum ya).. ama oluyormuş valla.. bulunabiliyormuş..

9 yorum:

  1. eee çok sevindim senin adına :) bende ortaokul-lise var ama ilkokuldan kimse yok. du bi araştırayım ben ;)

    YanıtlaSil
  2. ne guzel cok sevındım senın adına canım =)

    YanıtlaSil
  3. Ne güzel unutulmayan arkadaşlıklar,dostluklar.
    Konuşarak o günleri yeniden yaşamak ne güzel.
    Sanırım hepimizde geçmişe çocukluk, yıllarına bir özlem var.Hele bu özlemlerin sahibleriyle sohbet nasıl keyiflidir.Tadını çıkarın.
    Teknoloji birşeyleri götürürken getirileride oluyor.))
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  4. Ne güzel unutulmayan arkadaşlıklar,dostluklar.
    Konuşarak o günleri yeniden yaşamak ne güzel.
    Sanırım hepimizde geçmişe çocukluk, yıllarına bir özlem var.Hele bu özlemlerin sahibleriyle sohbet nasıl keyiflidir.Tadını çıkarın.
    Teknoloji birşeyleri götürürken getirileride oluyor.))
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  5. Geçen sene bende buldum eskide kalan fakat hiç unutmadığım arkadaşlarımı o günlerde çok mutlu olmuştum anlayabiliyorum seni. şimdi eskisinden de iyi dost olduk hiç araya zaman girmemiş gibi ne diyelim iyi ki teknoloji var :)

    YanıtlaSil
  6. cok sevındımmmm ben bulanıyorum en samımı arkadasımı:((

    YanıtlaSil
  7. ne mutlu size, sizin adınıza çok sevindim:))

    YanıtlaSil
  8. Hiçbir medya aracı, zararlı bir biçimde kullanılmadığı sürece sakıncalı değildir canım benim..Ben de çok arkadaşımı buldum eskilerden, Facebook sayesinde..Keyifli daha nice buluşmalar dileğiyle..

    YanıtlaSil
  9. ben çok mutlu oldum kızlar onu bulduğuma.. daha doğrusu beni bulmasına.. eski dostluklar gibisi yok.. hele de en masum olduğumuz yaşlarda kurulanlar gibisi yok..

    YanıtlaSil