kreş mi bakıcı mı diye nasıl da strese sokmuştum kendimi.. nasıl olacak, uyum sağlayabilecek mi, mutlu olmazsa bakıcıya geri dönüş mü yaparız.. etraftan "daha çok küçük kıyma " sesleri.. bir taraftan da "evde tutarak gelişimini engelliyorsun" diye basbas bağıran bir iç ses..henüz 2.5 yaşında bir çocuğun yerine karar vermek zorunda kaldığım an "hııı işte şimdi anne oldun, hadi bakalım bul doğrusunu" diye üstüme çöken yük en fenasıydı.. ağla ağla bir hal oldum.. şimdi komik geliyor ama gerçekten zor günlerdi benim için..
ama şimdi her akşam almaya gittiğim de bana heyecanla anlattıkları, gözlerinde ki mutluluk, okulu anlatırken "anne biliyormusun bugün arkadaşımlarımla ..." diye başlayan cümleleri nasıl da doğru bir karar verdiğime kanıt oluyor.. o kadar yalnızdı ki evde.. şimdi bir sürü arkadaşı var.. hatta onları şikayet bile ediyor :)
yazıyor, çiziyor...
kesip yapıştırıyor..
sporunu da yapıyor...
eğlencesi de cabası...
eee daha ne olsun...
sevgicim sıkıntılarının yokolması içinin rahatlaması çok güzel Dila'da maşallah çok becerikli bir çocuk yazısına baktımda adını ne kadar düzgün yazmış eminim ilerleyen zamanlarda da hep size mutluluklar yaşatacaktır
YanıtlaSilOh işte bu!Harika yaptın canım:)Bir anne için daha güzel ne olabilir ki:)
YanıtlaSilen iyisinin anne bilir annesi ;)
YanıtlaSiliyi yapmışsın :)
Bende bu gel gitlerle Eylül'de 1 hafta verebildim ve bidaha yollamadım.ama ikinci dönem 3.5 yaşında olacak ve ben kızımı artık evde zaptedemiyorum parka indirdiğimde sitede bir arkadaşıda kalmadı hepsi okulda.kararlıyım verecem kreşe.
YanıtlaSilKesinlikle.... Çocuğu çocuk oyalar. Büyük enerjisi yetmez. Vee kış evde çocuk tutmak o kadar zor ki. Ben de 3 ay önce haftada 3 gün başalttım. Bizde çook keyifle gidiyoruz.
YanıtlaSilbencede kimseye aldırış etme
YanıtlaSilo kadar çokki konuşan
en iyisini anne bilir :)