minik kuzum 2 yaşında..

Upuzun bir bekleyişin ardından kucağıma verdiler seni..

Öylece bana baktın kömür karası gözlerinle..

leylanın mecnuna, şirinin ferhata duyduğu aşkta neymiş..

pehhhh..

masalmış hepsi..

ellerin kolların minicik

öpmeye kıyamadım, kokladım..

dünyadaki bütün çiçeklerden daha güzeldi kokun..

hastane odasında teyzenin kucağındayken bana bakışını hiç unutmam..

kafan dimdikti, gözlerini kocaman açmış bana bakıyordun..

ve ben sana tüm annelerinin yavrularına olduğu gibi aşık olmuştum..

sen kucağımda eve girerken dünyanın en güçlü kadını gibi hissettim kendimi..

öyle de olmalıydım.. senin için…

sonra su gibi aktı zaman..

ilk gülüş, ilk kelimeler..

ilk adımlar, koşturmalar..

ilk yaramazlıklar..

hiç üzmedin beni hiç..

en kızgın anımda bile beni gülümsetebildin..

içimde ki sevgin seni her gördüğümde kat ve kat arttı..

özlem de..

allahım sana hep güzel günler göstersin..

hep doğru yollarda doğru insanlarla karşılaş inşallah..

ben yanımda olmasam da sen hep güçlü bir kadın ol..

düştüğünde seni kaldırmıyorum diye içerlenme bana kuzum..

kendi başına kalkmayı öğren diye yapıyorum..

ağladığında yanına gelmiyorum..

çünkü her zaman başını yaslayacak bir omuz bulamayabilirsin..

vakti gelince susmasını bilmelisin..

hep en güzelini diliyorum senin için..

hayat bu.. hep kolay ulaşamazsın istediklerine..

o yüzden yardım etmiyorum sana oyuncaklarınla oynarken..

sen yap istiyorum, tek başına..

yapabilirim de, uğraş… ve sonunda başarının tadını çıkar..

baban da ben de senin için yaşıyor artık bunu bil..

sen bize gerçek sevginin ne olduğunu öğrettin..

evliliğin neden bu kadar kutsal olduğunu..

gerçekten gülmenin..

yaşamın nasıl da minicik bir dokunuşla renklenebileceğini..

biz sevgini içimize sığdıramazken burada üç beş satırla anlatamayız ki…

iyi ki doğdun kuzum..

iyi ki bizim kızımız oldun..

doğum günün kutlu olsun..

sanırım şu an ki duygularımı sana anlatacak en güzel şarkı bu

seni seviyorum..

"21 aralık" al sana bir çentikte benden..

21 aralıkla ilgili saçmasapan görüşler var ortada.. kıyamet bekleniyor var mı ötesi.. kendini bilmezler birde kıyametten saklanmak için delik arıyorlar kendilerine.. allahım sen aklımızı koru.. 

neyse tüm bu zırvaların arasında bende bir çentik atıyım dedim takvime. 

veee dilayı ilk emziksiz uykuya daldırmayı başardım...

sabahtan başladım plan yapmaya.. acıya mı batırsam, saça mı bulasam. :) 

en mantıklısı ucundan kesmek geldi..

işten gelince boylamasına üçe kestim.. emziği de görebileceği bir yere koydum..

bi ara aldı memeyi.. ağzına götürdü, çıkarıp baktı..

annem bojulmuş dedi.. 

bir süre sonra tekrar aldı.. baktım emiyor..

aldım tekrar makası elime.. bu sefer enlemesine kestim..

uyku saati gelince rutin işlemleri yerine getirince sıra öpücüğe geldi..

öpüştük koklaştık ama elinde emzik. emmeye çalışıyor..

hadi annecim iyi geceler dedim..

ı ıhhh uyumuyor..

ağlıyor.. bağıra bağıra.. 

- annemmm memem yok..

- elinde kızım..

- bak pepe büyümüş memeyi bırakmış.. emmiyor annecim.. sen büyümedin mi?

- ben büyüdüm..

- o zaman hadi uyu annecim..

- üüüüüüüüüüüü

- annem ağlama ama..

- annem pepe büyüdü meme attı.

- evet annecim.

- annem memmem yookk

bu konuşma on kere tekrarlandı herhalde..

sonunda sakinleşti. öyle anlata anlata uyudu..

saat 21.30 da olan uyku saatimiz 11 sarktı.. varsın olsun..

bu sefer kararlıyım..

bakalım bu gece nasıl geçecek.. 

şans dileyin..

kandırıkçı güzel

projeyi yetiştirmem lazım sabaha.. 

bir çalışma pozu vereyim..

annem git.. oyalama beni..

offfff...

bilin bakalım bu resimler çekildiğinde saat kaçtı.. 

23.40

evet evet yanlış duymadınız..

benim bücürüm gecenin köründe resim yapmaya karar verdi..

:)

saat 21.30 da babası tarafından itinayla yatağına yatırıldı küçük hanım..

öpücükler verildi, iyi geceler temennisinde bulunulup mekan terkedilir..

bir kaç şarkı mırıltısı geldi 5-6 dk.. sonra kesilir..

anneyle babada o ses türkiye de juri üyeliğine soyunda sıcak çay eşliğinde..

saat 23.10 gibi anne diloş kuşun odasına girer üstünü örtmek için..

ne görsün..

uyanık bir cadı.. 

öylece duruyor yatakta.. zelişi kucağında sessiz sessiz takılıyor arkadaş..

tabi anneyi görünce hemen ayağa kalktı..

- annem ben kalktım.. 

- kızım niye uyumadın..

bu arada meme ağızdan çıkalırıp beşiğe atılmıştır bile..

çaresiz anne diloşu kucağına alıp odaya getirir..

sonra işte bu kareler çıkar ortaya..

saat 23.50 gibi tekrar yatırılır hanımefendi..

1.30 gibi uyanır.. ve işte 4.30 a kadar ki uykusuz o süreç başlar..

kah babasının üstünde kah anne üstünde akar gider zaman.

ama bir türlü uykuya dalınmaz..

artık annenin canına tak eder ve bir hışımla aldığı gibi yatağına iade edilir küçük hanım..

-yeter ama annecim artık, sabah olmak üzere.. sakın kalkma bi daha diye tembihlenir..

sözünü dinler annesinin..

minik prenses..

bu hikayede böyle mutlu sonla biter..

aslında odaya girip onu uyumamış görünce korktum. o kadar saat hiç tepki vermeden uyumamış olması düşündürücü.. 2 yaş kontrolunde doktoruna sorulacaklar arasında çoktan yerini aldı..

men men men..

enerji patlaması yaşıyoruz bugünlerde..

hem huysuz, hem cadı..

sürekli bişiyler yapmak istiyor..

geçen akşam yemek yapıyorum mutfakta.. yanıma geldi.. 

çekmeceleri karıştırdı..hadi spor yapalım dedim..

pepeden öğrendiği "çağ çol çağ çol" yürüyüşünü yaptık önce..

sonra eğil kalk hareketini.

bir kaç kez yaptı..

sonra burun üstü yere kapaklandı.. 

çok korktum.. zaten arada burnu kanıyor, allah dedim..

ama çok şükür bişiy olmadı.. biraz ağladı, kalktı ayağa..

- annem hadi çağ çol çağ çol. :)

bir öğrenmiş men men.. herşeyi kendi yapmak istiyor.. 

dün akşam ayşe bebeği minicik bir çaydanlığın içine sokmaya çalışıyor..

- offf offf.. olamajjj...

- kızım ayşe büyük çaydanlık küçük.. sığmaz onun içine.. bak buna koy.. 

- küçük mü annemm.. hayıy olamaj..

ısrarla tepmeye çalıştı ayşeyi..

anladı olmayacağını sonunda, bu seferde tencenin içine oturtma çalışmaları başladı..

zorlada olsa oturttu.. 

dedim ya cadı işte..

kazanda kaynatıp iksir yapacak kesin..

:)

yaramazlık, karıştırma fena arttı..

bakıcımız mutfakta çorba karıştırırken.. 

kremini almış dolabından.. nasıl açtıysa artık..

üstünü,başını, saçını kremlemiş..

yetmemiş ayşeyi bir güzel bulamış.. :)

kadıncık gelmiş..

- nennem bakkk çok güzel.. demiş dila ayşeyi göstererek..

şok geçirmiş garibim :)

böyle değildi bu sıpa büyüdükçe değişime uğradı diyor..

değişmeyen şeylerde var tabi..

mesela her sabah bu sahne tekrarlanıyor bizim kapıda.. 

zil çalar..dila   - abüüüüüüüüüüüüüümmm diyerek kapıya doğru tek nefes koşar..

abisinin boynuna atlar..

-abümmm der öper..

abisi de

- bak yanaklım benim, tatlım .. diye karşılık verir..

böylece güne herkes neşeyle başlar..

her güne mutlulukla başlamanız dileğiyle..

benim bir bebeğim var..

hayırlı cumalar..
mutlu hafta sonları..

diloştan inciler..

duvarı siyah boya kalemiyle bir güzel çizdi pazar akşamı.. babası da biraz fırçaladı.. kalemle duvara çizilmez git defterine çiz diye.. koşa koşa yanıma geldi olanı biteni anlatmaya.. ben de "baban haklı, bir daha yapma git babandan özür dile" dedim.. oda gitti özür diledi babasından, öpüştüler barıştılar.. olay kapandı mı sanıyorsun.. çıkss.. yanılıyorsunuz.. pazartesi sabahı bakıcısı yani nenesi kapıdan içeri girer girmez onada anlattı.. şikayet etti babasını kızdı diye.. akşam eve geldim, daha çizmelerimi çıkarmadan anlatmaya başladı.. öğrendim ki durup durup anlatmış nenesine.. baktım burnunun kenarında bir çizik.. "noldu annecim buraya" dedim.. "babam vudu" dedi.. ay pes dedim artık.. yanındayım onların bu olay cereyan ettiğinde.. dün akşam eve geldim yine anlatıyor aynılarını.. babasına söyledim gelince.. çok üzüldü.. hayır ben bu kıza cırlayıp duruyorum hergün hiç şikayet etmiyor.. baba lafı ağır gelir dedikleri bu olsa gerek..

 dün akşam yemek hazırlıyorum.. bu da geziniyor ortalarda.. sesi soluğu kesildi.. allah dedim diloş iş başında.. hemen koştum ki ne göreyim.. almış babasının traş makınasını yüzüne sürüyor.. bir de "annem bak çok güzel oldum" diyor.. hay allahım.. zaten bıyıkları var bir de sakal çıkaracak yüzünde..

bitti mi sanıyorsunuz.. hayıyyy.. yemek pişti masaya oturduk.. dila hanım bitirdi yemeğini kalkmak istedi sandalyesinden.. indirdim bende.. pepeyi izliyor oturma odasında.. neyse biz de yidik içtik allah ne verdiyse.. odaya baktık diloş kuş yok.. salona baktık, banyoya baktık, odasına baktık yok yok yok.. bazen portmantoya oturuyor birde oraya bakiim dedim..ordada yok.. kafamı bir çevirdim.. tuvalette gözüme bişiy ilişti.. ay cadı oturmuş öyle tuvalete..koca terlikleri de giymiş ayağına.. " napıyon sen orda annecim." " çişşş papıyo.. " ay nasıl korktum anlatamam.. ya kaysa düşse, ya kafasını vursa bi yere.. aklım çıktı resmen.. anlaşılan kapalı kapılara wc de eklendi..

sözün özü pek bir haylaz olduk.. allah sonumuzu hak getire..

sevgiler..

2 ye 1 kala..geldi 23.ay..

evet 23.ayımıza da girdik artık.. zaman hızla ileri sarmaya devam ediyor.. 2 olmamıza 1 aydan az zaman kala o gözleri açılmamış kuzu takkeyi bize ters giydirir oldu :)

uyku düzenimiz maşallah çok güzel oturdu..birbirimizi hiç üzmeden bu meseleyi halletmiş olmaktan oldukça gururluyum.. "annecim hadi uyku saatin geldi" cümlesini duyar duymaz elinde ne iş varsa bırakıp odasına giden bir kuzum var artık ki inanın bu beni çok mutlu ediyor.. 

aynı başarıyı emzik konusunda gösteremedik maalesef.. sadece bir kere denedik ciddi ciddi vazgeçirmeyi.. ama oda hayal kırıklığıyla sonuçlandı.. anneme gittiğimiz bir akşam emziği çok ağlayan masala vermeyi teklif ettik.. dilada kıyamadı verdi.. dönüş yolunda iyi idare ettik.. "anne mememi aldın mı" sorularına "annecim masala verdin ya.. çok ağladı hani.. sen verdin" diye geçiştirdik.. ama eve gelipte uyku öncesi bütün aktiviteleri yaptıktan sonra sıra emzik mevzusuna gelince su koyverdi plan.. çok ağladı.. ne dediysem ikna edemedim.. yenildim.. verdim.. gece bir kaç kez emzik kabusuyla uyandı.. bayaaa.. ağlayarak.. "annem memem yok" diye.. hatta o akşam yanımızda uyudu.. dedim ki henüz erken demek ki.. ya da ne bileyim ya.. vazgeçtim işte..

müzik ve dans en büyük eğlencesi.. bu ay ki favori şarkımız justin abiden baby di.. bayılıyor.. hem klibine hem müziğine.. bebi bebi kulayk.. :)

ayrıca tavşan kaç şarkısını da çok seviyor.. sürekli dilinde. tasan kaç tasan kaçç..

sayı saymayı da öğrendik. ama 1 er atlayarak :) nasıl mı..

"bi" diyor.. "2" diyorum.."üs" diyor "4" diyorum.. "bes" "6" "yeeeedi" "8" "dotum" "on" :) 

işte böyle :)

dil gelişimimiz gayet iyi.. hergün yeni yeni kelimeler çıkıyor o minticik ağzından.. 

geçen akşam oturuyoruz.. 2 sene önce eşim anneler günü hediyesi dilayla benim resmimi yaptırmıştı..dila ona baktı.. "annem bak küçük dila, gödün mü?" dedi.. "gördüm annecim.. sen kimsin" ben büüdüm" dedi :) büüdü eşşek gerçekten.. o resimde ki küçük dilayı taklit eder oldu.. "annem bak.. büle.." diyor.. ve resimdeki küçük dila gibi dilini dışarı çıkarıyor :)

cüzdan yada para görünce "be be üs be(3) diyor.. :)

masal = sal

haliş teyze = alş

şukran teyze = tuku

dayı = dayi

mandalina = mandi

pembe = penpe

mavi = mayi

sarı = sayi

güneş = cıcak 

bu arada dikkat ettiniz mi bilmem konuşmada hafif bir lazlık söz konusu..  ceddimizde de yok ama :)) 

"dede" si en büyük aşkı.. tabi biri bana da o kadar çok çikolata, şeker alsa bende çok severdim..küçük ablamın eşi tabi burda ki dede..çarşamba günü teyzesiyle telefonda konuşuyorlar.. " tutu dedem yok mu" dedi.. :) o kadar aşık işte.. :) ayrıca dayı delisi.. en çok onun peşinden ağlıyor ayrılırken.. 

tethys oyun kartlarıyla oynamaya bayılıyor.. güzel zaman geçiriyor.. 3 grup aldım ben.. araç kartlarını ve tamamlama kartlarını daha çok beğendim.. eğitici olanlar çokta eğitici gelmedi bana açıkçası.. 

ayrıca puzzle en severek yaptığımız aktivitelerden biri.. dikkati şu an için çok iyi maşallah.. hemencik buluveriyor eksik parçaları.. 9 lu bir grup aldım.. henüz onu çözemedik ama çalışmalara devam..

parmak boyasını da çok seviyor.. her yeri batırsa da o kadar eğleniyor olması yetiyor bana.. 

bu ay ikea masa siparişi verecektik ama maalesef stoklarda bitmiş.. umarım hemen gelirde kızım rahatça yapar artık resimlerini.

biliyorum biri hergün şaşırtmaya devam edecek her akıllı bıdık gibi.. "biz aaa bak duydun mu ne dedi.." " bak bak şuna bak napıyor" diyerek hiç istemesekte büyüdüğüne tanıklık edeceğiz ömrümüz yetene dek.. en mutsuz anımız bile onunla şenlenecek.. ve biz onunla geçirdiğimiz her saniye için  allaha şükredeceğiz..